Als jullie dachten van je stoel geblazen te worden door de bekentenis van mijn lieve vriendin Tess en nu achterover kunnenn hangen, dan kom je bedrogen uit, net als Tess heb ik ook een guiltypleasure. Ik moet toegeven ik ben de ruwe, minder charmante versie van Tess. Ik ben een tikkeltje vreemd, soms best wijs maar ook wel, onder de juiste omstandigheden, tegen de juiste personen best wel lief.
Ik ben Didi. Moeder van 5, vrouw van lieve Henk. Gelukkig getrouwd en mega gelukkig. Nou ja, meestal dan.
Wat is mijn manco en wat doe ik hier? Nou, ook ik heb net als Tess een contract getekend. Ik drink namelijk een jaar lang geen wijn of ander alcohol. Ik tekende mijn contract op 01-07, maar deze ging in op 24-6-2019. So far, so good.
Ik hoor je denken, nou nou, is dat alles? Nou voor mij wel. Kijk van ma t/m donderdag (soms woensdag als ik donderdag vrij ben) kan ik prima zonder wijn. Maaaar, dan komt het gezellige weekend, en gezelligheid ging bij mij gepaard met wijn. Dat gold ook voor: tegenslagen, overwinningen, teleurstellingen, etentjes, verjaardagen, meidenavonden, nou ja, je snapt het wel.
Dus besloot ik dat het anders moet. Ik stop er mee. Ik ga het komende jaar onderzoeken hoe ik al die griezeligheden, (nee dat is geen typ fout) anders ga aankleden.
Mijn onderzoek begon online. Ik kwam een artikel tegen van RTL nieuws en ontdekte dat ik echt niet zo alleen sta in mijn guiltypleasure. Alcohol is sociaal geaccepteerd en we drinken er massaal op los. Dus, wat is dan het probleem? Nou, mijn lijf is het probleem. Ik verbrand niet meer zo veel vet als vroeger, ik heb het druk, dus 4 glazen wijn op een avond hebben desastreuze gevolgen. Ja, 4 glazen is een rooskleurig beeld, mag ik nog even?
Nou heb ik eerder, best vaker, langere droge periodes gekend, maar nooit voor de lange termijn. Daarmee ging het vertrouwen in mezelf snel achteruit. Tot ik er achter kwam dat er een groot verschil is tussen een poging en een besluit. Een besluit is namelijk het tegenover gestelde van een poging. Daar waar een poging gebaseerd is op angst voor de toekomst, is een besluit volledig gericht op acceptatie van het verleden.
Daarom besloot ik, om dit als mijn vertrekpunt te zien. Ik besloot om vrede te sluiten met vooroordelen, om mijn verleden te nemen voor wat het is, om te accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn en vooral om te leven.
Mijn struggels en overwinningen deel ik met jullie, mijn hoogtepunten en dieptepunten, want die zullen er zijn, mag je allemaal mee beleven. Doe ermee wat je wilt.
Adios lieve lezer. Tot de volgende blog!!
Greetz,
Didi